Фільтраваць
Імёны
Падзеі
Помнікі
Рэгіён
Прадметы
Установы
Спадчына: Пружанскі раён

Іосіф Паўлавіч Урбановіч нарадзіўся 3 красавіка 1907 года ў вёсцы Шэйпічы Пружанскага павета Гродзенскай губерні (цяпер Пружанскага раёна Брэсцкай вобласці). Сям’я Урбановічаў пры нашэсці Германіі, як і большасць насельніцтва заходніх абласцей Беларусі, эвакуіравалася ўглыб Расіі, у Сімбірскую губерню,на станцыю Майны, дзе і жыла да 1921 года.

Пётр Пятровіч Пракаповіч нарадзіўся 3 лістапада 1942 года ў вёсцы Роўна (па іншых звестках у в. Казлы) Пружанскага раёна Брэсцкай вобласці. Яго бацькі ў час Вялікай Айчыннай вайны былі вывезены на прымусовую працу ў Германію, там i пазнаёміліся. Калі маці зацяжарыла, яе вярнулі ў Беларусь, дзе яна і нарадзіла першынца. Да трынаццаці гадоў Пётр жыў у в. Казлы, затым сям’я, у якой ужо было пяцёра дзяцей, пераехала на радзіму маці ў вёску Тамашоўка Брэсцкага раёна. Вучыўся ў Камароўскай сярэдняй школе, быў лепшым вучнем у класе. Сядзеў за адной партай з Пятром Клімуком, будучым першым беларускім касманаўтам.

Ціхан Максімавіч Баран нарадзіўся 4 красавіка 1932 года ў вёсцы Байкі Пружанскага павета Палескага ваяводства (цяпер Ружанскага сельсавета Пружанскага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. Бацькі — Максім Іванавіч і Дар’я Іванаўна, у іх было яшчэ пяць дзяцей: сыны Павел, Васіль і Уладзімір, дочкі-блізняты Ніна і Жэня. Разам з імі жыла сям’я брата бацькі, Лявона Іванавіча Барана, які быў членам КПЗБ. У 1940 годзе Ціхан уступіў у піянеры, а яго старэйшыя браты — у камсамол.

Платон Мікалаевіч Жуковіч нарадзіўся 26 верасня (8 кастрычніка) 1857 года ў горадзе Пружанах Гродзенскай губерні (цяпер Брэсцкай вобласці) у шматдзетнай сям’і першага настаяцеля Свята-Аляксандра-Неўскага сабора Мікалая Жуковіча (1827–1906).Уплыў бацькі-святара быў вызначальным у лёсе яго дзяцей, асабліва Платона і Барыса.

Алена Васільеўна Аладава (Пук) нарадзілася 22 мая 1907 года ў горадзе Пружаны Гродзенскай губерні (цяпер Брэсцкай вобласці). Бацька, Васіль Савіч Пук (1882–1931), паходзіў з сялян, працаваў настаўнікам у Пружанах; у яго вучыўся Рыгор Раманавіч Шырма, будучы народны артыст БССР і СССР. Маці, Алена Сільвестраўна Карпызава, нарадзілася ў дваранскай сям’і. Акрамя Алены, у сям’і было яшчэ трое дзяцей.

Віктар Васільевіч Люкевіч нарадзіўся 16 студзеня 1937 года ў вёсцы Непамацынаўка Пружанскага павета Палескага ваяводства (цяпер Пружанскага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. Ужо ў тры гады маці навучыла яго дэкламаваць вершы рускіх паэтаў. Яшчэ да школы хлопчык асвоіў грамату і чытаў творы А. Пушкіна, кнігі на польскай мове, якія былі дома.

Іван Маркавіч Хвораст нарадзіўся 24 лютага 1902 года ў вёсцы Кацёлкі Пружанскага павета Гродзенскай губерні (цяпер Пружанскага раёна Брэсцкай вобласці). Яго маці, Захвея Васілеўна Хвораст (1875–1944), была вядомай на ўсё наваколле спявачкай, глыбокім знаўцам народнай песні. Стрыечны брат, Рыгор Раманавіч Шырма (1892–1978), запісаў ад яе шмат беларускіх народных песень, якія потым увайшлі ў рэпертуар Дзяржаўнага ансамбля песні і танца БССР пад яго кіраўніцтвам.

Скліканне маладых пісьменнікаў — значная падзея ў пасляваенным жыцці Беларусі. Праўленне Саюза савецкіх пісьменнікаў Беларусі і ЦК ЛКСМБ арганізавалі нараду маладых пісьменнікаў заходніх абласцей у г. Брэсце 16–19 мая 1947 года. Літаратурная моладзь прыехала, каб падвесці вынікі сваёй работы, абмеркаваць творчыя планы на будучыню, набрацца новых сіл для творчых пошукаў.

Віктар Паўлавіч Шапавал нарадзіўся 30 сакавіка 1936 года ў вёсцы Калазубы Ружанскай гміны Косаўскага павета Палескага ваяводства (цяпер Косаўскі пассавет Пружанскага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. Віктар меў трох братоў і дзве сястры. Перажыў нямецка-фашысцкую акупацыю (1941–1944). Пасля вызвалення Беларусі пайшоў у першы клас, закончыў сямігодку. З шаснаццаці гадоў працаваў у калгасе «Першае Мая».

Павел Андрэевіч Жмайлік нарадзіўся 1 жніўня 1931 года ў вёсцы Кузевічы (цяпер Пружанскага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. Бацька ў ліпені 1944 года быў прызваны ў Чырвоную армію, вызваляў Польшчу ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў.

Павел Жмайлік у 1951–1954 гадах служыў у Савецкай арміі. Пасля дэмабілізацыі вучыўся ў Пінскім тэхнікуме, затым працаваў загадчыкам дзіцячага сектара клуба «40 год Кастрычніка» г. Пінска (1957–1959).

Старонка 6 з 10